3 Şubat 2012 Cuma

Bu aralar aklım fazla mesaide.




Kafamın içinde milyonlarca "ben" var.Beni ürküten,beni cesaretlendiren,beni kandıran,beni korkularımla yüzleşmeye çağıran ben'ler...Fitillerini ateşlemeyi çok iyi becerdiğim için durmaksızın konuşmalarına ses etmiyorum.Köşe kapmaca oynar gibi ordan oraya koşturmalarına ortak bile oluyorum bazen.Hatta öyle ortak oluyorum ki o esnada beni gören hapishane avlusunda volta atıyorum sanır.Sanki bedenimle de onaylamama gerek varmış gibi.Varsın olsun,yesinler birbirlerini.Bıraktım artık.Varsın yesinler...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder